Robienie wszystkiego idealnie brzmi naprawdę dobrze. Idealnie wyglądać, idealnie żyć, idealnie wykonywać wszystkie swoje obowiązki. Przecież od zawsze jesteśmy uczeni tego, aby starać się bardziej, mieć wysokie aspiracje i nie popełniać błędów. Pewnie nie raz słyszałeś, że warto ,,czwórkę” poprawić na ,,piątkę”, że ,,stać Cię na więcej” i ,,że trzeba od siebie wymagać”.

 Czy może być w tym coś złego? Jeśli oglądasz mój kanał na pewno zauważyłeś, że zawsze zachęcam Cię do pracy nad sobą i do tego, abyś wykorzystywał swoje możliwości. Jestem jak najbardziej za stawianiem sobie nowych wyzwań i ciągłym podnoszeniu swoich umiejętności. Jednak bardzo niepokoi mnie coraz częściej spotykane zjawisko toksycznego perfekcjonizmu, który zamiast wspierać Cię w rozwoju jest często blokadą, której nie widzisz!

Richard Winter autor książki „W pułapce perfekcjonizmu” opisuje tendencję do  perfekcjonizmu na kontinuum. W środku mamy zdrowe, normalne dążenie do doskonałości. Na krańcach zaś jest z jednej strony neurotyczny, toksyczny perfekcjonizm, a na drugim umiłowanie lenistwa.

Kiedy możesz uznać, że Twój perfekcjonizm jest toksyczny?

Jeśli cały czas wyznaczasz sobie lub innym nierealistyczne standardy wykonania zadania a Twoje poczucie własnej wartości zależy od tego czy uda Ci się zrealizować zadanie. Jeżeli widzisz, że cały czas jesteś z siebie niezadowolony i koncentrujesz się tylko na tym, co nie wyszło Ci najlepiej. Jeśli przede wszystkim do działania motywuje Cię strach, że coś się nie uda. Że nie jesteś idealny a nie to, że możesz czerpać satysfakcję z tego, że spełnisz swoje aspiracje. Kiedy jesteś za bardzo skupiony na mało znaczących szczegółach i poświęcasz na nie dużo czasu a krytyka to dla Ciebie coś przerażającego.

Niezdrowy perfekcjonizm prowadzi do pracoholizmu, depresji i zerwaniem kontaktów z przyjaciółmi. Bo przecież są nieidealni, a ja sam na pewno nie chcę mówić im o moich słabościach. Toksyczny perfekcjonizm może też powodować że tkwisz w miejscu, bo wizja tego, że nie będziesz perfekcyjny jest tak przerażająca, że nawet nie zaczynasz działania. A jeśli już działasz to chcesz zrobić wszystko sam– bo tak będzie najidealniej. Jak widzisz taki perfekcjonista to bardzo nieszczęśliwy człowiek, który cały czas jest niezadowolony, zmęczony i szuka ideału, którego nie da się osiągnąć bo nie na wszystko mamy wpływ.

Czy chcę Cię teraz zachęcić do tego, abyś nie starał się, nie podnosił sobie poprzeczki, osiadł na laurach i cieszył się każdym błędem? Na pewno wiesz, że nie. Zachęcam Cię do tego, żebyś z perfekcjonisty stał się profesjonalistą ze zdecydowanie bardziej ,,życiowym podejściem” do działania. Jak tego dokonać? Jeżeli dalej zadajesz sobie pytanie “Czy jestem perfekcjonistą”, Mam dla Ciebie kilka rad na początek:

Obiecaj sobie, że zamiast 100% zrobisz 90%

wytrzymaj przymus ciągłego sprawdzania, poprawiania i udoskonalania. Jeśli jesteś perfekcjonistą to Twoje 100% prawdopodobnie jest 1000% dla świata, a Twoje 60% może być właśnie dla innych doskonałe. A co jeśli nie możesz ruszyć z zadaniem, bo martwisz się że nie będzie idealne? Wyobraź sobie, że to nad czym będziesz pracować to tylko prototyp. Tak przecież powstają wszystkie wynalazki- najpierw prototyp, potem poprawki a na końcu dzieło.

Skup się na czynności, a nie tylko wyniku.

Ciesz się drogą, nie tylko osiąganym celem! Lubisz swoją pracę? Co Ci sprawia największą przyjemność? Kiedy zarabiasz, ćwiczysz, chudniesz, wychowujesz co lubisz robić najbardziej? Delektuj się działaniem a nie wynikiem.

Próbuj nowych rzeczy- tych na których zupełnie się nie znasz! 

Błędy są niezbędne w procesie uczenia, a ci, którzy ryzykują i wyciągają wnioski z porażek, są odważniejsi, bardziej skłonni do działania i zmian. Zobacz jak cudownie jest testować różne rzeczy w życiu dla samej przyjemności a nie byciu idealnym. Pamiętaj, że unikając porażek odcinasz sobie drogę do rozwoju i uczenia się z popełnianych błędów. Koniecznie zobacz też mój film na temat radzenia sobie z porażkami!

Naucz się też odróżniać Twój wysiłek od rezultatów.

Końcowy efekt nie zawsze eksponuje w pełni Twoje starania. Nie patrz na siebie i swoje sukcesy przez pryzmat sukcesów innych osób. Nie sądź, że inni wkładają dużo mniej pracy i wysiłku w osiągnięcie podobnych do Twoich rezultatów, bo są np. bardziej zdolni od Ciebie. To droga donikąd!

Możesz też zrobić sobie bezpłatny test ,,czy jesteś perfekcjonistą?” który znajdziesz tutaj: Kliknij!

Daj mi znać w komentarzu w jakich dziedzinach życia starasz się stanąć na rzęsach.

Jeżeli interesuje Cię ta tematyka, przeczytaj wpis: “JAK BYĆ SZCZĘŚLIWYM – 4 NIEZAWODNE SPOSOBY”

“Cześć! Nazywam się Dorota Filipiuk i od 10 lat pomagam ludziom uczyć się efektywnie, wykorzystując wiedzę na temat tego, jak uczy się nasz mózg. Jestem psychologiem, trenerem i coachem w trakcie certyfikacji. Przeprowadziłam ponad 15 tysięcy godzin na sali szkoleniowej i sprzedałam ponad 21 000 kursów online, dlatego ludzie ufają moim umiejętnościom.“

Zapraszam Cię do zajrzenia na mojego funpaga: Kliknij!

Dorota jest współautorką produktów wspierających proces diagnozy i rozwoju potencjału zdolnych gimnazjalistów, prelegentką na licznych konferencjach i gościem w wielu podcastach. Prowadzi kanał w serwisie YouTube i podcast ,,Efektywność Osobista”.

Jej artykuły znajdziesz m.in. w Wysokich Obcasach, Estate i przede wszystkim Forbes’ie.

Była wykładowcą na dwóch uczelniach wyższych, prowadziła szkolenia m.in. dla MAN, Stella i Bank Polski. W podróży dookoła świata założyła 2 firmy online. Jest szczęśliwą mamą Kornelki, pasjonatką zdrowego stylu życia. W wolnych chwilach kocha malować i uprawiać aerial yogę.

Czy już wiesz, czy jesteś perfekcjonistą? ?